فوتسال

امروز بعد از ۲ ماه و نیم رفتم سالن. البته دیر رسیدم و فقط نیمی از سانس رو بازی کردم اونم تو دروازه که اونجا بهتر بازی می کردم. خوب خوشبختانه از ناحیه مچ دردی نداشتم اما... به نحو خفت باری کند شده بودم. عکس العمل هام که یه روزی معمولا خیلی سریع بود به شدت کند بود یا اصلا نبود. انگار حتی زاویه بندی هم از یادم رفته بود. شوت زاویه بسته خوردم. بعد بازی احساس پیر شدن داشتم و فکر می کردم حالا حالاها باید برم برای بدنسازی. اومدم خونه و چون دیشب ۲ ساعت خوابیده بودم بعد ناهار و دوش خواستم بخوابم اما هنوز ۵ دقیقه نخوابیده بودم که احسان زنگ زد و به سالن برای عصر دعوتم کرد. خوب وسوسه عظیم فوتبال و مهمتر از اون دیدین بچه ها که خیلی وقت بود ندیده بودمشون باعث شد برم. سالن دوم دیگه دروازه هم نرفتم و تو زمین بازی کردم. سنگین حال داد. میدونین من تو فوتبال از ژاوی خوشم میاد نه از خیلی از گلزنها یا بازیکنهای تکنیکی که همه دوسشون دارن اونم فقط به خاطر قدرت بلامنازع پاسوری ژاوی. امروز سانس دوم فکر می کنم امار پاس سالمم بالای ۸۰٪ بود. از طرفی هم تونستم خیلی خوب تو زمین بدوم طوریکه هیراد بعد بازی گفت: تو یه سیاه باز قهاری چون هیچ کسی که مصدومه اینجوری بازی نمیکنه. تو از رونالدو هم سالم تری!! (البته فعلا رونالدو مصدومه) البته از نظر توان ماهیچه ای خیلی زود کم آوردم ولی خوب یه چیزی به اسم تعصب باعث شده بود چند برابر انرژی که داشتم بدوم طوریکه بعد بازی نای راه رفتن نداشتم و الانم که پام درد گرفته تازه می فهمم چه غلطی کردم. اما خوب به ۲ دلیل الان خیلی خوشحالم دلیل اول که همین سالن دوم بود که توضیح دادم و دلیل دوم هم سالن امروز بود که توضیح ندادم ولی دلیل دوم از اولی مهمتر بود.

خوب اینکه چرا این قضیه رو نوشتم نمیدونم، شاید خوشحال بودم و خواستم با شما قسمتش کنم.

راستی اغلن عزیز توی کامنت پست قبلی ازم خواسته بود که یادی هم از شاعر بزرگ احمد شاملو کنم پس اینجا رو ببین که از قشنگ ترین چیزهاییه که راجع بهش دیدم. اینم بگم که انتخاب شعرهای پست قبلی و ترتیب اولویتشون عمدی بود. فعلا...

بعداً: از این کسانی که همینجوری اتفاقی به بلاگت میان و بدون اینکه بشناسنت از سر لطف و محبت یه کامنتی هم برات میگذارن خیلی خوشم میاد. منم اکثرا به بلاگشون میرم تا محبتشون رو جبران کنم. اما در مورد لینک دادن که همین دوستمون گفته بود یه چیز می گم و قبلش هم اینو می گمم که فکر نکنید امر برم مشتبه شده یا فکر می کنم آدم مهمیم. نه اینجا جای معمولی متعلق به آدمی معمولیه که شاید چند نفر معدود خواننده ثابت بیشتر نداره. اما من کسانی رو که لینک می کنم افراد یا بلاگهایین که یه سری معیارهایی رو دارن که من ازشون خوشم میاد به هیچکدوم هم نمیگم که لینک کردمشون. و اینکه این جواب کیوان 35dgبه یکی از کسانی رو که تقاضای تبادل لینک کرده بود رو خیلی پسندیدم که گفت: "دوست عزیز، از نگاه من لینک کالا نیست، بنابراین تبادل لینک مفهومی ندارد. اگر لینک دادید ممنون، اگر هم ندادید نشانه ی عدم علاقه ی شما به این کار تلقی خواهم کرد، نه به هم خوردن یک معامله".