نمیدونم تا حالا آب انار ملس خوردی یا نه اما این حس الان من یه جورایی ملسه. تلخه و البته در عین حال شیرینه. نمیدونم به هیراد می گفتم واقعن نمیدونم الان باید بشینم یه گوشه یا برم وسط یه مهمونی تا خود صبح. ولی هرچی بود خوب بود... عالی بود... و من الان بدهکارم بهت...
اینم باشه واسه امشب. خوندم و لذت بردم شما هم بخوانیدش.
من با نگاه اول ازین جام جانفزا،
سرمست می شوم.
وز این همه لطافت و زیبایی و جمال،
با یک نگاه دیگر،
از دست می شوم!
::
حرفی مراست با تو، ای دشت دلفروز!
حرفی گواهِ من و شوق و شورِ من.
-بخشیدنی ست بی شک بر من غرور من-:
-چندین هزار سال
بسیار کس، که با تو، کنارِ تو زیسته ست.
هرگز کسی چو من
این گونه عاشقانه تو را ننگریسته ست!
(فریدون مشیری)
0 comments:
Post a Comment