بوی عیدی

شب که باشه کلن، هرچه قدر دیرتر بهتر، هرچقدر خسته تر بهتر. ترجیحا از فوتبال هم اومده باشی که دیگه خستگی برسه به نهایتش. بعد مثل الان آخرای سال هم باشه، نوستالژی عید. بعد این آهنگ فرهاد و بذاری صدا بره تا آخرش. بعد یک سیگار روشن می کنی و همینطور در حین رانندگی، وقتی شیشه ات پایینه و داره باد می خوره توی صورتت، دیگه رفتی واسه خودت. رفتی توی دنیای افکارت.

این آهنگ غریب، اونجا که میگه فکر قاشق زدن...

پ.ن: تحت هیچ شرایطی "به رنگ ارغوان" استاد حاتمی کیا رو از دست ندهید. هرچه قدر هم خواستم نشد که جلوی خودم و بگیرم تا فعلن ازش ننویسم. بسیار لذت بردم. لذت بردم و حسرت خوردم که 4 سال پیش بزرگترین اشتباه زندگیم و مرتکب شدم